Een dorpswandeling door Sliedrecht.
Eerder brachten we u reportages in woord en beeld van de “Kaoi tot an de Tolsteeg”. Natuurlijk is het maar een momentopname. Aanvullingen zijn altijd welkom. Dit geldt ook voor onze wandeling langs de dijk, anno 1955, die we nu met u gaan maken.
Deze keer lopen we aan de binnenkant van de dijk vanaf de Tolsteeg tot de gemeentegrens met Papendrecht.
Jopie en Aorie
Het is zaterdagmorgen als we met de groep verzamelen bij het bewaarschooltje aan de Tolsteeg. Als we naar het pleintje kijken, zien we dat een groep kleuters met de juffen net op de kiek is gegaan. Bij het kapelletje aan de Tolsteeg is het opmerkelijk rustig.
We gaan met een groep van 20 personen op stap. Woutjie is niet komen opdagen, maar wel zijn er twee opgeschoten jongens van Baanhoek present. Het zijn ene Jopie en Aorie. Ze zeggen dat ze op Baanhoek “gekipt en gebroeid” zijn. Wie weet kunnen ze ons nog wel eens van pas komen…
Tolsteeg
Al rap zien we een boerderij. Het is die van boer Baan-Hofman. We moeten even opzij voor de vuilniswagen die vanaf het boerenerf d’n dijk opkomt. De plas in het weiland, die als vuilstort dient, is weer wat verder gevuld met afval. “Veel flessen, wij jongens gaan ze wel eens zoeken voor het statiegeld…”, weet Jopie te melden.
De eerste die we tegenkomen is Teun van der Aa, de visboer. Hij loopt een eindje tot de tweede boerderij met ons op. Het is de hoeve van vader en zoon Guijs. Krantenbezorger Jan Lissenburg komt net van het erf af. Het is zijn laatste adres op z’n route. Hij gaat zich nu weer met z’n tropische visjes bezighouden. Kooyman, de metselaar, is onderweg naar het een of andere klussie.
Bij de timmerwinkel van De Baat op D 71 moeten we even onze oren beschermen. Een snerpend geluid van de zaagmachine verscheurt de stilte. We lopen maar snel verder. Bij bakker Alblas horen we het geluid nog natrillen. Alblas heeft op dit ogenblik een goede klandizie. Voor de toonbank staat een hele rij wachtenden.
D’n Engel
Dan komen we bij een fors gebouw. “D’n Engel”, volgens Aories. Hij noemt zonder na te denken alle bewoners op: weduwe Pijl, Versluis, Van Dijk en ’t Jong.
Vroeger moet ‘t ‘n belangrijk gebouw geweest zijn. Jopie weet zelfs dat ’t heel vroeger een soort herberg was. Wat zou dit gebouw veel kunnen vertellen.
De Jager, de manufacturier, kijkt er van op als we langs zijn huis komen. Hij woont op D 109. Samen met Kramer heeft hij ook nog een handeltje in antiquiteiten. De buurman van hem heet Holleman. Hij is een schoenmaker van Wijk D. De wagenschuur, grenzend aan zijn huis, gebruikt de weduwe Leeuwis. Zij heeft een kruidenierswinkeltje. Jopie laat uit z’n mond vallen dat hij er “vaste” klant is voor ’n ijsje.Jawel hoor, ’t is weer zover… De volgende boerderij langs d’n dijk. Boer Visser heeft hier z’n stallen en land. Kapper Harber van Genderen steekt net z’n hoofd buiten de deur. ’t Is even stil. Glimlachend kijkt hij Aorie aan en laat hem horen dat de schaar er bij hem best eens in zou mogen.
Weer een historisch gebouw: “De Prins van Oranje”. Ook al een oude herberg. Genummerd D 137-139 en bewoond door de families Nederlof en Bot.
In de timmerwinkel van A. Visser, naast “De Prins van Oranje” is het gelukkig heel wat rustiger dan eerder bij De Baat. We kunnen op ons gemak het oude gebouw goed bekijken.
We naderen een stoep, de Kikkersteegt. We zijn dan net het woonhuis van Pijl, D 171, gepasseerd. Jopie en Aorie willen het stoepie wel even af. Nou ja, voor de liefhebbers dan. Wie geen zin heeft kan op d’n dijk een praatje maken met schoenmaker Nederlof. Met elkaar gaan we verder richting school V. Op het plein spelen de kinderen. Schoolhoofd Klootwijk staat met juffrouw Ooms wat te praten. Jopie en Aorie vertellen gelijk smeuïge verhalen over hun schooljaren op de “Blauwe School”.
Na het brandspuitenhuisje komen we bij melkboer Kok. Hij moet nog een deel van zijn melkwijk doen hoor ik hem zeggen tegen een van de wandelaars van onze groep.
Als hij weg wil rijden, wordt hij opgehouden door Naan Prins. Hij staat met z’n klompen aan te wachten om autorijles te nemen. Bij Prins aangekomen zien we ook al weer de derde boerderij van deze morgen.
Kruidenier Visser
In de stalhouderij van Van Hattem kunnen we binnen een paar koetsen van dichtbij bekijken. Eén koets is zo te zien net van een trouwpartij teruggekomen. Jopie wil op de bok kruipen, maar wordt er door de stalhouder rap van verwijderd…
Even later staan we voor de kruidenierswinkel van Visser. Ook hier is het druk met wachtenden voor de toonbank. Typograaf Mouthaan komt net met een pot stroop, een zak suiker en een paar eieren de winkel uit. Z’n vrouw gaat pannenkoeken bakken, laat hij weten.
Touwbaan
Jan de Keizer staat ons al op te wachten. Met hem heb ik de afspraak gemaakt om een half uurtje op de touwbaan te mogen rondkijken. Er zijn er maar weinig bij die eerder touw hebben zien slaan. Aorie en Jopie proberen zich in de rol van Michiel de Ruijter in te leven. Bij Jopie meen ik een aardige zangstem te herkennen.
Daarna gaan we van d’n ene naar d’n andere boer. Eerst boer Visser en dan oud-ijzerboer-sloper Van de Grijp. We zien ze geen van tweeën. Nu passeren we de Baanstoep. Even verder, op D 319, woont boer Prins. Na een paar huizen, op D 347, komen we een loodgietersbedrijf tegen. Korevaar is de eigenaar van de zaak. Een paar stappen verder zijn we aanbeland bij de timmerwinkel van Van Houwelingen. De baas zelf komt net met een nieuwe deur naar buiten. “Prima stukje vakwerk,” hoor ik iemand in de groep, kennelijk een kenner, zeggen. Na het voorbijgaan van de Karnemelkstoep wordt het tijd voor een rustpauze. Daarvoor kiezen we het café van Aarnoudse. De zaak is gelijk mooi vol. Na het “opfrissertie” gaan we vol goede moed verder richting spoorbrug.
Druk buurtje
De volgende boerderij is die van Redelijkheid. Hij komt net de schuur uit van Bram Klop. Wij nemen ook even een kijkje binnen. Sjonge wat een hoeveelheid spullen heeft Bram, de koopman in tweede-handsartikelen, hier opgeslagen. Eén van de wandelaars gaat zelfs met een zand- ,zeep-, en sodabakje de deur uit…
Aan de Parallelweg komen we in een druk buurtje terecht.Kooyman, de metselaar. Van de Stel, constructie- bedrijf.
Visser, de schilder, veehouder Van Sinttruye en de veehouders Vink in de boerderij met de rode en zwarte dakpannen.
Aan de overzijde van de weg ligt de speeltuin er nog rustig bij. Dat zal vanmiddag, als de scholen uit zijn, wel drukker worden.
De beheerder, Van Doodewaard, zien we bij de glijbaan al wel rondlopen.
Huize Silanie
Als we onder de spoorbrug lopen, dendert er net een trein boven ons hoofd langs. Even met de vingers in de oren en maar verder.
De Jager, de manufacturier, komt net thuis met z’n handeltje. Hij is goed geluimd. Zal wel best verkocht hebben! “Huize Silanie” lezen we op de voorgevel van het volgende huis. Daar woont scheepsreder De Groot. Mooi pand! De Raad handelt in sigaren. Piet de Kluiver, een van de wandelaars, slaat er gauw nog een paar voor de zondag in. Aorie maakt zich meester van de sigarenbandjes. J. W. de Jong, die een paar huizen verder woont en koperslager van beroep is, staat buiten op straat ook al van een sigaartje te genieten. Architect Van den Hout bekijkt het goedkeurend van een afstandje. Hij is op weg naar kapper Visser. Daar zal hij ook wel een sigaar opsteken.
Mooi uitzicht
Wij staan intussen voor het kruidenierswinkeltje van de weduwe Van Helvoort. We hebben hier een mooi uitzicht op de rivier. Even staan we hier stil om een zwaar puffend sleepbootje met een rijnaak voorbij te zien gaan. Daar komt schoenmaker Nederlof aan. Hij brengt nog even drie paar schoenen bij de mensen thuis. Lopen die er zondag ook weer netjes bij… Eén paar is bestemd voor buurman Boer. Een ander gaat naar boer Guis op D 625. De laatste klant is Van Doodewaard op D 641. Voor Nederlof zit het er weer op!
Kasteeltje
“Het lijkt wel een kasteeltje,” hoor ik Marie Timmer zeggen. En Marie heeft gelijk. De woning, onder aan de dijk, van Oosterbeek, heeft echt wel iets van een kasteeltje weg. “Zou ik best willen kopen,” bromt een ander. Boer Maat ziet ons tevreden lachend voorbijgaan. Zijn collega Visser loopt samen met de dierenarts over het erf. Een koe schijnt nogal ziek te zijn.
Boerderijen
Nog even volhouden beste mensen. Nog twee boerderijen, de eerste die van Moerman op D 727 (let eens op het mooie bakhuisje). Even later staan we op historische grond. Vlak voor de twee laatste woningen van Sliedrecht lopen we langs de Rosmolenstoep. Hiermee zijn we vanaf het begin van de eerste wandeling vanaf Het Kaoichie tot de Rosmeule gelopen! Een paar stappen verder staan we op het eind van Sliedrecht en recht voor de Kievitshoeve van boer Vink.
Op zijn erf dartelen een paar vrolijke lammetjes. We kijken eens op de klok en besluiten de volgende keer langs de andere kant van de dijk te gaan wandelen. We nemen met elkaar de bus van de TP, vanaf de halte tegenover de Rosmolenstoep, terug. Ook best gezellig zo met z’n allen in de bus.
Volgende keer verzamelen we weer bij de Tolsteeg en lopen dan langs de buitenkant van de dijk richting Papendrecht. Loopt u ook weer mee? Aorie en Jopie zijn zeker weer van de partij.
B. Lissenburg